تکنولوژی جوشکاری زیر پودری
این فایل به صورت پاورپوینت و شامل 77 اسلاید می باشد.
گوشه ای از مطلب:
تمام مشعلها دارای الکترودگیرهای مسی دقیقی هستند که الکترود را در وسط نگه می دارند. گیره ها جریان جوشکاری را از کابل جوشکاری به الکترود تنگستنی انتقال می دهند. الکترودگیرها گرمای الکترود را میگیرند تا مانع ذوب آن شوند. در اطراف گیره الکترود، سوراخها و مجراهایی وجود دارند که گاز محافظ خنثی را به صورت یکنواخت در اطراف الکترود ورودی به حوضچه جوش پخش میکنند.
نازلهای عایق اطراف الکترود از جنس سرامیک، فلز آلومین یا کوارتز هستند که قابلیت دید کامل ایجاد می کنند. این مواد می‌توانند در برابر شوک و حرارت شدید مقاومت کنند کار آنها به جریان درآوردن گاز در اطراف الکترود و در حوضچه جوش است. قطر داخلی این نازل بر حسب یک شانزدهم اینچ اندازهگیری میشود. اگر یک نازل شماره 5 باشد، قطر داخلی آن 16/5 اینچ است و قطر داخلی نازل شماره 10 نیز 16/10 یا 8/5 اینچ است.
تحقیقات نشان می‌دهد که گاز آرگون نسبت به هلیم برتری دارد، چون تغییرات ولتاژ قوس در اثر تغییرات طول قوس کمتر است، که از نظر جوشکاری نکته قابل توجهی است. البته برای جوشکاری فلزات فعال بالا بودن درصد خلوص گاز آرگون اهمیت ویژه ای دارد. به طور کلی گاز آرگون باید خلوصی معادل 99/99 درصد داشته باشد. گاز آرگون برتری که نسبت به گاز مخلوط دارد سنگینی آن است که بدین ترتیب محافظت بیشتر و مقاومت بیشتری نسبت به هلیم دارد. ضمن آنکه هزینه آن نیز پایین‌تر است. اما سرعت جوشکاری و انتقال گرمای گاز آرگون کمتر از هلیوم است. فشار گاز باید مقدار بهینهای داشته باشد که با توجه به قطر دهانه نازل، قطر الکترود تنگستنی، نوع گاز محافظ و حجم و وسعت حوضچه مذاب تعیین میشود. چنانچه فشار گاز محافظ کم باشد عمل محافظت به درستی انجام نخواهد شد و اگر فشار گاز از یک حد معین زیادتر شود باعث تولید جرقه و موجب حرکت اغتششاشی گاز در جلوی دهانه نازل شده و عمل محافظت به مخاطره می افتد.
